با آمریکا چه باید کرد؟

به گزارش پشت پرده، آمریکا بالاخره به تأسیسات هسته ای ایران حمله کرد؛ کاری که سالها وعده آن داده میشد و مذاکرات بسیاری بر سر آن شکل گرفت اما آمریکاییها با بدعهدی، به شکل سخت، مسأله هستهای میان ایران و غرب را درگیر نتیجهای سخت کردند. اگرچه مشخص نیست تأسیسات هستهای چقدر آسیب دیده باشد اما به طور کلی با حذف موضوع هسته ای میان ایران و غرب، دیگر چیزی برای مذاکره و یا جنگ بیشتر وجود ندارد.

به جهت بررسی موضوع فوق، مهرداد فرهادی، کارشناس سیاست خارجی، گفتگو کردیم با که در ادامه مشروح آن را میخوانیم:

• آمریکا مناطق هستهای ایران را بمب باران کرد؛ با این وجود دیگر موضوعی برای مذاکره و اختلاف میان ایران و آمریکا به صورت جدی وجود ندارد؛ آیا باز هم دلیلی برای حمله مجدد به ایران وجود دارد؟

بله احتمال این موضوع وجود دارد. احتمالاً آمریکا دیگر هدفی در ایران نداشته باشد و چنین موضعی بگیرد که وظیفه خود را در قبال امنیت اسراییل انجام داده است. قبل از اینکه این عملیات را انجام دهند، ترامپ چندین بار اعلام کرد اگر از نیروها و یا منافعشان در منطقه هدف قرار بگیرد وارد جنگ میشوند. این موضع را امروز هم بعد از اینکه سه سایت هستهای مورد هدف قرار گرفت، تکرار کردند. ترامپ گفت چیزیکه خیلی فراتر از عمل فعلیشان هست را انجام میدهند. من فکر میکنم در منطقیترین حالت، ما توان و ظرفیت جنگ با آمریکا را نداریم و در ادامه نیز آمریکاییها را هدف قرار ندهیم. باید بیشتر تمرکز را بر خود اسراییل بگذاریم.

• آیا موضوعی برای مذاکره باقی مانده است؟

سؤال اساسی همین است. آنچه بر سر آن مذاکره میشد را به صورت فیزیکی حل کردند و از راه دیپلماسی و نرم نشد. این نکته را هم باید اضافه کنم که چند روز طول میکشد که مشخص شود سه سایت هسته ای چقدر آسیب دیده اند. تأسیسات فردو نیز مشخصاً خیلی طول میکشد. جنس کوهی که فردو زیر آن ساخته شده با جنس پایگاههای دیگر فرق میکند. نطنز و تونل اصفهان که برای دپو اورانیوم غنی شده بوده متفاوت از فردو است. جنس کوه فردو از جنس سنگهای آذرین آشتفشانی بوده و به نظر میرسد که بمبهای سنگرشکن روی این سنگ عملکرد متفاوتی دارد.

• حمله شب گذشته آمریکا تا چه حد باعث آسیب به مناطق هستهای شده است؟

بیشترین توان آمریکا در حمله فعلی روی فردو بوده است. اول گفتند ۶ بمب سنگرشکن فوق سنگین ریختهاند، بعداً منابع رسمی کاخ سفید گفتند هر بمب افکن ۲ عدد بمب میتواند حمل کند و ۱۲ بمب سنگرشکن را روی فردو ریختهاند. یکb2 هم روی نطنز ۲ موشک در کار موشکهای کروز ریخته است. با این حساب چند روز طول میکشد که بفهمیم چه اتفاقی افتاده است. شاید هنوز بر سر باقیماندههای هستهای چیزی برای گفتگو وجود داشته باشد. ترامپ میخواهد در حد توان وارد جنگ نشود، مگر اینکه افراداش در منطقه مورد هدف قرار بگیرند. او بیشتر سعی خواهد کرد که با کمکهای اطلاعاتی و مهماتی و تسلیحاتی که به اسراییل میدهد، عرصه را بر ما تنگتر کند تا توافق نهایی را قبول کنیم. آنها برای برنامههای موشکی و منطقهای و ساختار سیاسی کشور تحت عنوان حقوق بشر هم ممکن است بخواهند مداخله کنند.

• چرا به یکباره شدت حملات ایران کاهش پیدا کرد؟

شب سوم بود که حملات اسراییل شروع شده بود، نهایتاً دو شب عملکرد خوبی داشتیم که چند مورد آن برخوردهای استراتژیک و راهبردی بود. حمله به پالایشگاه حیفا و مرکز تحقیقات وایزمن و منطقه فناوری اسراییل بخشی از این حملات است. در موجهای بعدی چنین اهدافی ندیدیم که میتواند به علت کم بودن بانک اهداف یا ملاحضات و نگرانی از عواقب آن باشد. به طور مثال بعد از اینکه پالایشگاه حیفا را مورد هدف قرار دادیم، آنها به پالایشگاه آبادان و چند پالایشگاه دیگر حمله کردند، با وجود اینکه حمله گسترده نبود، این معنی را میداد که اگر زیرساخت انرژی را بزنید، ما خیلی بیشتر میتوانیم حمله کنیم. تعداد پایگاهها و شهرکهای موشکی ما نیز احتمال دارد که کاهش پیدا کرده باشد.

• نکته آخر

به نظر من حالت صحیح این بود که باید خیلی سریع و در فاصله زمانی کم، در لحظه ای که طرف مقابل در خسته ترین حالت قرار گرفته، به اسراییل حمله کنیم. جنگده های آنها در زمانی که فاصله اسراییل تا ایران را طی میکنند و از موشکهای هواپرتاب بالستیک استفاده میکنند، ساعت پرواز روزانه شان از نظر ایمنی خوشان باید مورد بازرسی و اورهال قرار بگیرند. من انتظار داشتم در آن روزها در یک فاصله زمانی خیلی کم و به سرعت، تعداد زیادی از اهداف راهبردی مانند اسکلههای بنادر، مخازن ذخیره سوخت، سکو و یا لوله گاز و خطوط توزیع برق از جمله آنهایی که اطراف پایگاههای نظامی هستند را هدف قرار دهیم. متأسفانه چنین کاری صورت نگرفت و در سه شب گذشته حملات عمدتاً پهپادی بودهاند.